Είναι αυτή η κίνηση κακή για την μέση μου; Μήπως μου κάνει ζημιά;
Έχουμε δει πολλές περιπτώσεις ανθρώπων που η μαγνητική τους (MRI) έδειχνε εναν εκφυλισμένο δίσκο και τους απαγορεύτηκε να λυγίζουν την μέση τους, να σηκώνουν βάρη ή να κάνουν εργασία με το σώμα τους.
Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις ανθρώπων που επέστρεψαν στο να κάνουν ακριβώς τα πράγματα που τους είχαν πει πως δεν μπορούν να κάνουν και τα καταφέρνουν με επιτυχία χωρίς πόνο.
Υπάρχει αρκετός φόβος γύρω από την δομή της σπονδυλικής στήλης στα ιατρικά επαγγέλματα. Όταν κάποιος είναι πολύ προσεκτικός με την μέση του, τότε αυτό του δημιουργεί έναν συνεχή φόβο μήπως της κάνει κακό και ο φόβος αυτός προκαλεί την ανώμαλη συμπεριφορά του πόνου. Συχνά, οι μύες στην συγκεκριμένη περιοχή είναι υπερδραστήριοι και υπερευαίσθητοι, πράγμα που καθοδηγείται από τις συνήθειες των κινήσεών μας, την σωματική μας στάση, τον φόβο, το άγχος και το στρες. Με λίγα λόγια, έχουμε αναπτύξει μια προστατευτική απόκριση στην συγκεκριμένη περιοχή.
Έχει διεξαχθεί μία έρευνα τα τελευταία 10-15 χρόνια, από τον Peter O’Sullivan, καθηγητής Μυοσκελετικής Φυσικοθεραπείας στο Πανεπιστήμιο Curtin της Αυστραλίας, για να κατανοηθεί το νευρικό μας σύστημα, αλλά και οι ψυχοκοινωνικοί παράγοντες που επηρεάζουν τον πόνο. Αυτό που έχει προκύψει είναι οτι η συμπεριφορά του πόνου οφείλεται σε ένα πολύπλοκο σύμπλεγμα παραγόντων.
Μέσα σε αυτό το σύμπλεγμα, συνυπάρχουν οι ανατομικοί παράγοντες, το μοντέλο της κίνησης του ασθενή, ο τρόπος ζωής (ύπνος, άγχος, καθιστική ζωή), οι κοινωνικοί παράγοντες (όπως οι παράγοντες που σχετίζονται με την εργασία), ψυχολογικοί παράγοντες (όπως η διαχείριση του φόβου, το καταστροφικό άγχος, η μελαγχολία) κτλ. Όλα τα παραπάνω αλληλεπιδρούν άμεσα με το νευρικό μας σύστημα.
Τί πρέπει να γίνει; Μια αλλαγή στις πεποιθήσεις μας.
Μένουμε σε μια κοινωνία που ο κόσμος κάνει όλο και λιγότερα όσον αφορά την σωματική δραστηριότητα. Δεν πρέπει να φοβόμαστε την μέση. Η σπονδυλική στήλη είναι μια εξαιρετικά ισχυρή δομή.
Ο Peter O’Sullivan έχει αναπτύξει μια διαφορετική προσέγγιση του θέματος, μία προσέγγιση σώματος-νου. Για αυτό τον λόγο ονομάστηκε Cognitive Functional Therapy (Νοητική Λειτουργική Θεραπεία).
Προσπαθεί να συλλάβει τις πεποιθήσεις, τα συναισθήματα, τους φόβους και τις συμπεριφορές της κίνησης του ατόμου, ώστε να τα αλλάξει.
Πρέπει να σταματήσουμε να φοβόμαστε την κίνηση, τις φυσιολογικές κινήσεις του μυοσκελετικού μας συστήματος και να στραφούμε στην άσκηση, στην βελτίωση της λειτουργικότητας και όχι να παραμείνουμε σε αχρησία εξαιτίας του φόβου.
Ο φυσικοθεραπευτής παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στο να εμψυχώσει τον ασθενή και να τον εκπαιδεύσει, ώστε να επιστρέψει στην κανονικότητα και την πλήρη λειτουργικότητα του. Εάν αλλάξουν οι ίδιοι οι θεραπευτές τις πεποιθήσεις τους γύρω από την μέση, τότε και μόνο τότε θα μπορούν να κάνουν την νοητική αλλαγή στους ασθενείς τους και μαζί με την σωματική εκπαίδευση να επιτύχουν την καλυτέρευση της καθημερινότητάς τους.
This post is also available in: Αγγλικα
